Agenda voor 12/2019

Somatic symptom disorders and major depression are very common causes of long-term patient suffering and excess healthcare in social system costs. Because of complicated personality factors, most of the patients with these conditions are treatment resistant. They fail to respond to traditional treatments and suffer long term disabilities. Many have severe anxiety with dissociation or a high degree of defensiveness that prevents treatment engagement.

De Dynamische Interpersoonlijke Therapie (DIT) is een door Lemma, Target en Fonagy ontwikkelde, tijd gelimiteerde vorm van psychodynamische psychotherapie waarbij gebruik wordt gemaakt van algemeen gehanteerde concepten en interventies uit de psychoanalytische theorie en praktijk.

Therapeutisch Psychologisch Onderzoek (TPO) is een krachtige manier van psychologisch onderzoek, waarbij de samenwerking tussen cliënten en de diagnosticus centraal staat.

Psychodiagnostiek wordt meestal geassocieerd met het verstrekken van informatie, met het onderzoeken, identificeren en classificeren van probleemgebieden. Psychodiagnostiek kan echter ook worden toegepast met als doel een therapeutisch effect te sorteren, waarbij de testsituatie zelf de voornaamste hefboom is naar positieve verandering voor de cliënt en zijn systeem (Kamphuis, J.H & Finn, S 2006).

Hoewel bij vrouwen en mannen evenveel psychische problemen voorkomen, verschillen aard en beloop van de problematiek bij beide geslachten. Zo komen bij vrouwen naast stemmings- en angststoornissen, meer posttraumatische stressstoornissen voor. Bij mannen is vaker sprake van middelengebruik, ontwikkelingsstoornissen en gedragsstoornissen. De wetenschappelijke kennis over vrouw-manverschillen in de GGz is de afgelopen jaren sterk toegenomen.

Stoornissen van de psyche hangen rechtstreeks samen met psychische kwetsbaarheid. Als bijna de helft van alle Nederlanders ooit in het leven een psychische aandoening ontwikkelt, dan gaat het er om steeds weer te zoeken naar de oorzaken van die kwetsbaarheid. Beide fenomenen zijn een resultante van de interactie tussen aanleg en omgeving. Dat spreekt voor zich, maar welke factoren zijn daarvoor verantwoordelijk? En zijn die factoren voor iedereen hetzelfde?

Het Congres Externaliserende gedragsproblemen bij kinderen en jongeren gaat over externaliserend probleemgedrag bij kinderen en jongeren, het signaleren van dit gedrag, de gevolgen ervan voor het kind en de omgeving en over hoe men als professional om kan gaan met het probleemgedrag. Hoe kan men het gedrag behandelen en wat kan men als professional verder nog doen om het kind of de jongere en zijn omgeving te helpen? Er komen diverse soorten externaliserend gedrag aan bod, zoals agressie, anti-sociaal gedrag en oppositioneel-opstandig gedrag.

Sommige mensen vallen op door hun gedrag. Ze zijn niet of juist heel erg zichtbaar. Vaak merken ze dat ze worden gemeden en dat anderen snel hun oordeel over hen klaar hebben, bewust of onbewust. Niet zelden gaat het hierbij om mensen met mentale gezondheidsproblemen. Maar net als ieder ander willen zij ook graag meedoen in de maatschappij, hun bijdrage leveren, gezien worden en waardering ontvangen. En dat gaat helaas niet altijd even gemakkelijk.

Dit jaar wordt op dinsdag 10 december 2020 te Amsterdam van 10:00 tot 17:00 uur de dertiende editie van het Jaarsymposium Verslaving gehouden. Het voorzitterschap zal wederom in handen van dr. Arnt Schellekens zijn. Het thema van dit jaar is ''voorkomen en genezen''. U wordt net als de voorgaande jaren weer voorzien van de ontwikkelingen op het gebied van verslaving. Zeven topsprekers op het gebied van verslaving zullen essentiele vragen rondom middelenontmoediging en middelenafhankelijkheid beantwoorden.

Een vroege veilige omgeving waarin het kind wordt ‘gezien’ en warmte, stabiliteit, voorspelbaarheid en bevestiging zijn verzekerd, is van het grootste belang. Het zijn essentiële voorwaarden voor het ontwikkelen van een stabiel zelfgevoel, een adequate affectregulatie en het vermogen om later in het leven zinvolle hechtingsrelaties aan te gaan. Een verstoring van die ontwikkeling is de oorzaak van vele vormen van psychopathologie, vooral ook van persoonlijkheidsproblematiek.

Het grote belang van de aan manifeste symptomen onderliggende factoren voor behandelindicatie wordt meer en meer onderkend. Denk aan identiteitsontwikkeling, het vermogen tot het aangaan en onderhouden van betekenisvolle relaties, gehechtheid, draagkracht, afweer, dynamiek en persoonlijkheidstrekken. De appendix van de DSM-5 biedt behandelaars de mogelijkheid psychodynamische hypothesen te formuleren over het persoonlijkheidsfunctioneren en pathologische persoonlijkheidstrekken. Dat gaat (veel) verder dan het louter classificeren van de ‘waarneembare’ klachten. Terecht!